Bułeczki owsiane z owocami

 Otręby i płatki owsiane zajmują ostatnio ważne miejsce w mojej kuchni, dlatego postanowiłam zadziałać z nimi w trochę inny sposób, niż zwykle. Znalazłam bloga z przepisami na potrawy, które pojawiły się w jednej z moich ulubionych książek, dlatego postanowiłam jakiś od razu wykorzystać. Jako, że to moja pierwsza przygoda z tym przepisem, nie chciałam eksperymentować z pieczeniem bochenków chleba, jak było w oryginale. Bułeczki wydają mi się mniej ryzykowane, łatwiej też można nimi częstować. ;) Na pewno jednak wypróbuję motyw chlebowy, bo wyszło przepysznie.

Ciasto:

1,5 szklanki otrębów lub płatków owsianych, albo mieszanki

3 szklanki mąki pszennej

1 opakowanie suchych drożdży

2 łyżki stołowe miodu

1 łyżka soli

2 łyżki masła

1,5 szklanki ciepłej wody

Owoce:

1/3 szklanki pokrojony daktyli

1/3 szklanki kandyzowanej skórki pomarańczowej

1/2 szklanki jabłka, pokrojonego w kostkę

W misce, w której mam zamiar wyrabiać ciasto, łączę łyżkę wody, drożdże i miód. Odstawiam na kilka minut, aż na powierzchni pojawią się bąbelki powietrza. 

Dodaję płatki owsiane, sól, masło i resztę wody, mieszam do połączenia składników. Dorzucam owoce, a potem stopniowo mąkę. Ten etap wyrabiania zostawiam robotowi kuchennemu. Dopiero potem przerzucam masę na stolnicę i wyrabiam już ręcznie, do momentu, w którym ciasto jest sprężyste i nie klei się (ok. 8-10 minut). Podsypuję mąką, jeśli trzeba.

Teraz zostawiam ciasto, by wyrosło. W natłuszczonej olejem słonecznikowym misce, w ciepłym miejscu, przykryte czystą ściereczką kuchenną. Kiedy podwoi swój rozmiar, zrzucam znowu na stolnicę, wyrabiam chwilę i dzielę na równe części (znowu nacięłam krzyżyki na wierzchu, tym razem jednak wyszło lepiej, niż przy mlecznych). Po ułożeniu na blasze z papierem do pieczenia, znowu używam ściereczki do przykrycia i zostawiam, by wyrosły trochę przez włożeniem do wcześniej nagrzanego do 180 stopni piekarnika. Są gotowe, gdy skórka się zezłoci. 

I wiadomo, powinno się czekać, aż pieczywo ostygnie po wyjęciu z piekarnika, jednak jakoś nigdy mi się to nie udało. W tym wypadku było tak samo.